کاظم فرزند هادی متولد سال ۱۳۱۷ در روستای «نارنه»ی اشکور و تحصیلکرده در رشته تحصیلی جغرافیای انسانی و اقتصادی میباشد سالها کارشناس مرکز مردم شناسی ایران بود.ایشان منقد بزرگ ادبی معاصر هستند
چند اثر از ایشان:
کبوتری که لب حوض ، آب می نوشد
به دل شکستن ما ، بی حساب می کوشد
در این غروب که بر بام ، رنگ زرد زدند
غمی درون دلم ، مثل آب می جوشد
یکی برهنه فتادست ، فارغ از اندوه
یکی هماره ، رخ از آفتاب می پوشد
چه آسمان قشنگیست ، بر فراز افق
کسی نشسته در آنجا ، شراب می نوشد
دلم گرفته ، چه سازم که وارهم یک چند
در این کویر که هرسو ، سراب می جوشد
********************************
در کوچه نام غنچه شنیده ست یار ما
شاید ز راه می رسد اینک ، بهار ما
همسایه با ترانۂ غم ، گشت آشنا
وقتی که خواند ، بلبلکی بر حصار ما
دستی کشید بر رخ ساحل ، نسیم صبح
گویی ربوده یکسره از کف ، قرار ما
باران ، کنار پنجره آواز خواند و رفت
دیگرنیارمید ، دلی در دیار ما
دریا ترانه خواند بسی ، صبح و شامگاه
یعنی که ، در فراق تواینست کار ما
************************
صفای مزرعه دور
در حرکت تست
تو مثل لرزش یک ساقه علف هستی
و چشمهای تو
چون چشمه های کوهی
صاف
□
غروب ، زمزه ای است
که در نگاه تو
خاموش می شود
هر روز
و گونه های تو
وقتی سپیده می تابد
دریچه ای است
به نور
بیار نام عسل
که رود کوچک ده
سرود خوانان از دره ها عبور کند
منابع:
گ.ف ۱۸۱