یوسف نجفی جیلانی ( فانی )

آیت اللّه شیخ یوسف نجفی جیلانی

تولد: ۱۲۴۵ شمسی

محل تولد: نجف اشرف

وفات: ۱۳۲۷ شمسی

اساتید: حضرات آیات:

میرزا محمدحسن شیرازی، میرزا حبیب اللّه رشتی، شیخ محمدحسن مامقانی، شیخ فتح اللّه شریعت اصفهانی، میرزا محمدعلی مدرس چهاردهی و. …

آثار: طومار عفت، ربیع الابرار، اصول العقائد الدینیه، دیوان اشعار، رساله در صلات  و. …

ولادت:

آیت اللّه حاج شیخ یوسف نجفی جیلانی ( گیلانی)از عالمان مبارز و برجسته خطه سرسبز گیلان، به سال ۱۲۵۳ شمسی در نجف اشرف و در جوار مرقد ملکوتی امیرالمؤمنین علیه السلام دیده به جهان گشود. پدر و جد ایشان از عالمان وارسته و شاگردان محفل درس شیخ انصاری، میرزا حبیب اللّه رشتی و سایر بزرگان حوزه نجف بودند که خدمات ارزنده ای به ترویج و نشر معارف دینی در غرب گیلان انجام دادند.

تحصیلات:

ایشان پس از پشت سر گذاشتن دوران کودکی و آشنایی با قرآن و آداب دینی، به فراگیری علوم اسلامی همت گماشت و در نزد پدر، که نخستین استاد و مربی وی بود، مقدمات علوم حوزوی را فراگرفت. سپس تحصیلات خود را نزد اساتید برجسته نجف ادامه داد.

آیت اللّه جیلانی پس از اتمام دروس سطح، زمانی کوتاه به سامرا رفت و در درس میرزا محمدحسن شیرازی بزرگ، شرکت نمود. او سپس به نجف بازگشت و در حلقه درس اعلام نجف حضور یافت. اقامت ایشان در نجف چهل سال به طول انجامید و پیوسته به تحصیل و تدریس و کسب مکارم اخلاقی اشتغال داشت.

عزیمت به ایران:

 آیت اللّه جیلانی پس از سال ها تحصیل و تدریس و کسب کمالات علمی و اخلاقی و اخذ اجتهاد از اعلام حوزه نجف، در سال ۱۲۹۱ شمسی به ایران و زادگاه پدری خود در گیلان عزیمت نمود.

 ایشان با سکونت در شهر رشت، ضمن اقامه نماز جماعت، به تدریس و تألیف پرداخت.

آیت‌الله جیلانی در سال 1368 قمری مطابق با سال 1327 شمسی در رشت چشم از جهان فروبست. پیکرش در آستانه اشرفیه و در جوار حرم سیدجلال‌الدین اشرف به خاک سپرده شد.

چند نمونه از آثارش

آن خط جوی ها ، که به دریا نوشته اند 
از اشک چشم ماست ، که آنجا نوشته اند 
هر ساده رخ که هست به گنجی نهان چو گنج 
دورش ، دوماړخفته ، مهیا نوشته اند
 رمزیست کان به تار دوگیسو ، کنایه ایست
 این نکته را ، به خفيه وایما نوشته اند
 هر. زشت رو که مینگری در جهان عیان
 درجبهه اش دوسطر ، چه زیبا نوشته اند
 کاین یادگار ، کار رقیب است و عکس او
 به به از این دوخط ، که اجلا نوشته اند
 از هرسبو و جام که نوشی شراب خوش 
بنگر در آن ، ز سر که چه تاپا نوشته اند ؟ 
کاین گل ، یگانه گل بگلستان هست ، بود
 کاینك بصورت دو چلیپا نوشته اند 
خطی ضعیف ، گرد لب گلرخان که هست
 فتوای قتل ماست که اقوی نوشته اند 
خوبان این دیار که دلها شکسته اند
 نسخ ترسلی است ، که اعلا نوشته اند 
اسرار و فلسفه ، زمن بی خبر مخواه 
کاین جا ، بجای فلسفه ، طغری نوشته اند 
« فانی » چکامه ای که نموده است طرح نو
 از عارفان شنوکه بیکجا نوشته اند

منابع:

ستارگان حرم، ج 24

تربت پاکان، ج 4

غ.م۳۹۹